ทั้งสองสิ่งนี้ เราว่า มีอย่างนึงที่มาก่อนงานขาย NFT ได้ค่ะ ลองเดาดูว่าอะไร? ถ้าใครเคยอ่านบาคุแมน(เสียดายที่เราไม่ได้อ่านเล่มหลังๆเลยค่ะ)จะพบว่ามีการ์ตูนอยู่2แบบค่ะ คือแบบแรก รีเสิริ์จหรือค้นหาข้อมูลมาแน่นปึ้ก และวิเคราะห์ว่าอะไรเป็นที่นิยมและเขียนตามนั้น กับอีกแบบคือเขียนตามใจอยาก
เมื่อก่อนโกรธมากที่มีคนกล่าวว่า’บ้านไม่รวยทำแบบพี่มุ่ยไม่ได้หรอก’ (อันนี้เราเข้าใจว่ามันรวมถึงทุกอย่างเลยไม่ว่าจะเป็นงานภาพประกอบการได้โอกาสไปทำงานต่างประเทศและการทำ nft)
มันจะมีอยู่ช่วงนึงที่ชีวิตเราไม่ค่อยดีเท่าไหร่แล้วภาพมันเน่าไปเลย แล้วหลายๆคนก็คิดว่าคงกลับมาไม่ได้แล้ว
ถามว่าวาดรูปไปทำไม ในเมื่อบางคนวาดรูปแล้วมันไม่ดังไม่มีคนสนใจงานเลย จะทำยังไงดีอะไรอย่างนี้นะคะ บางคนหมดกำลังใจในการที่จะเขียนภาพดีๆออกมา เพราะวาดไปเท่าไหร่แล้วเนี่ยก็เหมือนเทน้ำลงทรายเหมือนไม่มีใครสนใจเลย พี่จะบอกว่าทุกคนเป็นกันช่วงแรกๆอยู่แล้วเพราะว่าไม่มีใครมาถึงปุ๊บดังเลยตั้งแต่แรก มาถึงแล้วมีชื่อเสียงทุกคนติดตามอะไรอย่างนี้คือไม่ใช่ทุกคนที่เป็นแบบนั้นนะคะ
พูดถึงการขาย nft เด็กๆนี่คือเก่งมากนะคะ เพื่อนเรา นิว บอกไว้ว่าถ้าเราแข่งความถึกกับเด็กๆเราไม่สามารถแข่งได้แล้วเพราะเด็กๆเพ้นท์ถึกและเก่งกว่าคนยุคเก่าๆมากเพราะเขามีทรัพยากรที่ดีกว่าคนยุคเก่ามากดังนั้นถ้าหากจะสู้กับเด็กๆก็ต้องใช้’ความน้อย’สู้ไม่ใช่ความเยอะ
เมื่อประมาณ 5-6 เดือนก่อนที่เราบอกว่าเราอยากตั้งหมุดไว้ที่ kawacy ในการวาดแล้วมีผู้หวังดีคือน้องคนหนึ่งมาบอกว่าทำไมพี่ไม่หาฮาวทูของเขามาดูเขาเขียน how to แล้วฮาวทูค่อนข้างละเอียดว่าลงสีอย่างไรวาดเส้นอย่างไร